Like a true Bostonian!

Het is eerste verslag van velen uit alweer de 4e verre bestemming in 3 jaar!
Ik had eigenlijk dit verslag pas willen schrijven als ik gesetteld zou zijn in mijn nieuwe kamer maar aangezien die kamer nog altijd op zich laat wachten (een combinatie van budget beperkingen, mijn eisen en de verkrijgbaarheid op het moment) wilde ik toch alvast weer wat tekenen van leven vertonen!

9 mei zette ik na 2 vluchten (waarvan 1 in een Business Class stoel, dankjewel Iceland Air!) weer voet op Amerikaanse grond. Het binnengaan van dit land ging verrassend gemakkelijk en kon vrij snel naar mijn hotel. Hier slaap ik dankzij een personeelsprijsje voor een zeer redelijke prijs (de gemiddelde gast betaalt 5 a 6x zoveel per nacht) maar ik slaap er nog steeds en dat begint nu toch wel in de papieren te lopen. Dus ondanks dat dit echt een geweldige en grote kamer is, wil ik er toch wel echt heel snel uit nu!

Vorige week woensdag ben ik dan eindelijk begonnen met werken (daar ben ik tenslotte voor gekomen) en dat begon met een saaie training over het merk, het bedrijf dat het hotel beheert etc. De dag ena begon het echte werk aan de receptie. Ik mag en kan ondertussen al best veel, al zeg ik het zelf en sta nu rustig een uur alleen erachter zonder al te veel grote problemen. Uiteraard ken ik het systeem nog maar oppervlakkig dus als er echt dingen afwijken van normaal weet ik t vaak niet. En vragen over restaurants en bezienswaardigheden kan ik ook niet al te veel zinnigs over zeggen... maar binnenkort als het andere meisje uit Zwitserland ook is gearriveerd neemt een van de managers ons mee op een dagtoer door Boston inclusief lekker toeristische 'ducktour' (google dat maar eens als je nieuwsgierig bent) en een etentje in de buurt die 'little Italy' wordt genoemd zodat we daarna de gasten beter van dienst kunnen zijn.

Mijn verdere vrije tijd vul ik op met slapen, kamers bezichtigen en kamers zoeken op internet. De eerste paar dagen heb ik de stad een beetje verkend maar vind dat redelijk saai in mijn eentje en heb er tenslotte 18 maanden voor. Wat ik wel kan zeggen is dat het een mooie en oude stad is met veel interessante historie (net zoals mijn hotel)! Dus bezoekjes zullen de moeite waard zijn!:) uiteraard kunnen er mooie prijsjes geregeld worden voor het bezoek bij de Marriott keten, die werkelijk overal in Amerika (en de rest van de wereld) veel hotels hebben zitten.

Onder het (volgende) motto: Keerdenaren, je ziet ze ook overal heb ik er al 1 weten te localiseren en ontmoet en ze woont nog vlakbij het hotel ook dus ben al niet meer zo alleen in deze (niet zo) grote stad!

Refererend aan de titel van dit verslag: net als alle Bostonians (zo worden de inwoners hier genoemd) doe ik praktisch alles met de metro, die alles in de stad erg bereikbaar maken, en ik betrapte me er laatst op dat ik al helemaal niet meer opviel toen ik naar mn werk ging: starbucks beker in de ene hand, e-reader in de andere hand (die zijn erg populair hier) en zonnebril op mn hoofd. Like a true Bostonian dus! Op dit moment is het zonnebril helaas weer verdwenen en wordt het tijd om een paraplu aan te schaffen denk ik. Maar de vooruitzichten dat zomers hier gemiddeld 25-30 graden zijn stemt me positief!

Mocht er nou iemand zijn die al perse iets naar mij op wil sturen (mag altijd natuurlijk!) dan kan dat naar het hotel waar ik werk:
Courtyard by Marriott Copley Square
88 Exeter Street
Boston, Massachusetts 02116
United States of America

Zelf ben ik te bereiken op het volgende nummer: 001 617 637 6943
Whatsappen kan/moet nog steeds op mijn Nederlandse nummer

Als iemand na het lezen van dit verslag nou nog ergens een kamer weet in Boston (je weet maar nooit), laat het me dan weten!

Voor nu, I wish you all the best and see you soon!